شهادت بانوی دو عالم، صدیقه کبری، حضرت فاطمه زهرا(س) ساحت مقدس صاحب عصر و الزمان و تمامی شیعیان جهان تسلیت و تعزیت باد.

السلام علیک ایها الصدیقة الشهیدة

      ای جان جهان چه شد که رفتی از هوش؟     بر داغ دلت چرا نهادی سرپوش؟

           زهرا! تو نجات بخش ابراهیمی               به آتش در چرا نگفتی خاموش؟

   هنگامی که حضرت علی(ع) بدن حضرت زهرا(س) را کفن می کرد، وقتی که می خواست بندهای کفن را ببندد صدا زد: ای ام کلثوم، ای زینب، ای سکینه، ای فضّه، ای حسن،‌ ای حسین،  هَلّمُّو تَزَوَّدوا مِن اُمِّکُم... بیایید و از دیدار مادرتان توشه برگیرید که وقت فراق و لقای بهشت است .

   حسن و حسین آمدند با آه و ناله فریاد می زدند: ای مادر حسن، ای مادر حسین، وقتی که به حضور جدمان رسیدی سلام ما را به او برسان، به او بگو بعد از تو در دنیا یتیم ماندیم. آه، آه، چگونه شعله غم دل، از فراق پیامبر(ص) و مادرمان خاموش گردد؟

   امیرمومنان می فرماید: من خدا را گواه می گیرم که فاطمه(س) ناله جانکاهی کشید و دستهای خود را دراز کرد و فرزندانش را مدتی به سینه اش چسباند، ناگاه شنیدم هاتفی از آسمان صدا زد: « یا اَبَالحَسَنِ اِرفِعِهما عنها لَقَد ابکیا و اللّهِ مَلائِکهُ السِّماء. »، ای ابالحسن، حسن و حسین (ع) را از روی سینه مادرشان بلند کن که سوگند به خدا این حالت آنها، فرشتگان آسمان را به گریه انداخت. آنگاه علی(ع) آنها را از سینه مادرشان بلند کرد.